فانوس شب کوچه های وب
فانوس راه خویش باش ازین سان که منمفانوس شب کوچه های وب
فانوس راه خویش باش ازین سان که منمجشنواره حضور
بودن ما لحظه کوتاهی است
میان دو نبودن
این لحظه را جشنواره ای بزرگ باید
جشنواره ای که مجال حضور ماست
تقدیم به مینای عزیز
فرصتها
گاهی اوقات فرصتها مثل توپ تو بازی وسطی می مونه - یادش بخیر اون وقتها که بازی می کردیم - باید حواست باشه اگه نتونستی بل بگیری حتما جاخالی بدی
این مطلب رو هم بخونید خالی از لطف نیست
خداحافظ گلشیفته!
امروز صبح وقتی که وارد اتاق کارم شدم روی مانیتور ساغر -همکارم- یک چهره آشنا با یک لبخند زیبا که لباس ساده اما بی حجاب اش از همه چیز بیشتر خودنمایی می کرد رو دیدم. بله گلشیفته فراهانی بود که در نیویورک روی فرش قرمز ایستاده بود. لحظه ای از دیدن یک هموطن روی یک جایگاه بین المللی خوشحال شدم. اما لحظه بعد سوال های زیر همراه با چاشنی نگرانی در ذهنم نقش بستند.
1- آیا میم مثل مادر سینمای ایران می تواند اشک را از چشمهای بینندگان سینمای هالیوود نیز جاری کند؟
2- آیا هالیوود به گلی کوچولوی ما مجال بالا رفتن از پله های خود را خواهد داد؟
3- آیا همه این توجه ها به گلشیفته آغاز یک راه به سوی قله است یا شروع یک پایان و به فراموشی سپردن؟
هول روز رستاخیز
سرچ در گوگل
وبلاگ من علیرغم اینکه نزدیک 20 روز از تولدش می گذره اما گوگل پیداش نمی کنه،
به مدیر بلاگ اسکای هم ایمیل زدم اما جوابی نداد.
کسی می دونه علتش چیه و باید چیکار کنم؟
اعتراض
گر بر فلکم دست بدی چون یزدان
برداشتمی من این فلک را ز میان
از نو فلک دگر چنان ساختمی
کازاده به کام دل رسیدی آسان